Güneş daha yeni doğarken benim bu sabah ki antremanım çoktan bitmişti. İki günümü dağda kamp kurarak geçirmiştim. Şimdi şehre inmenin vakti gelmişti. Şehire inerken postacı kuşun yeni aranıyor posterlerini dağıttığını gördüm. Onlardan birini yakaladım. Anladığım kadarıyla North Blue'da yeni bir korsan tayfası doğuyordu isimleri Nightmare ve kaptanları Idrısovicdi. Daha çaylak oldukları her halinden belliydi. Ancak şimdiden ödül almaları onların ilerde iyi işler başarabileceklerinin göstergesiydi. Neden bu kadar ilgimi çektiklerini anlayamamıştım belki ben de onlar gibi korsan olmak. istediğimi yapabilmek , özgür olmak istiyordum bilemiyorum ancak bildiğim tek bir şey vardı bu adadan gitmek istememdi. Bu yüzden adadaki son yemeğimi yedikten sonra limana gittim. Kimseye uğramadan kimseyle vedalaşmadan bu adadan ayrılmak istiyordum kim bilir belki kimse yokluğumu bile farketmezdi. Limana vardığımda amcamın salı orada duruyordu. Balıkçılıkla uğraştığı için küçük bir salı vardı ancak yaşlandığı için doğru düzgün balığa çıkmıyordu o yüzden almamın sakıncası olmayacağını düşündüm. Sala bindim ve önümdeki denize baktım. İçim kıpır kıpır olmuştu. ilk durağım Nightmare korsanlarının görüldüğü son adaydı. Belki onları yakalayıp ödül avcısı olacaktım belki de onlara katılıp korsan olacaktım. Kim bilir ?
-- Edited by Rayleigh on Thursday 9th of August 2012 09:38:24 PM
Meyve yeteneğim sayesinde gökyüzünde bir kuş gibi süzülüyordum. Bazen aklıma yürümek zorunda kalan canlılar geliyor ve onlara acıyordum. Ancak bu saçmalıkları düşünmek için iyi bir zaman değildi. Yola odaklanmam lazımdı. Nightmare Korsanlarının görüldüğü son adayı arıyordum ve görünüşe bakılırsa onu bulmuş gibiydim. Eski binaları olan, fakirlik içindeki insanları ve dilenci sehri gibi duran bir adaydı. Adaya yaklaştığıma göre artık uçmayabilirdim. Zaten çok yorulmuştum. Ve bu yorgunluğumun üzerine bir de nightmare korsanlarının buradan ayrılması beni iyicene hayalkırıklığına uğratmıştı. Yere indiğimde ayakta duracak gücü zor bulmuştum kendimde. Açıktığımı da yeni farketmiştim. Bir han bulmaya karar verdim. Hem gecelik yatar hem de biraz atıştırırdım. Ertesi gün de şehirde bu korsanları gören herifler var mı diye kontrol edecektim. Şehire doğru bir han bulmak için yürümeye başladım. Binalar yukarıdan gözüktüğünden daha eski gözüküyordu. İnsanlar ise sanki bir yaratıkmışım gibi bana bakıyorlardı. Ancak onlara aldırmadan yürümeme devam ettim.
-- Edited by Gokudera on Sunday 22nd of July 2012 08:20:02 PM
Gökyüzünde umarsızca süzülüyorsun. Hatta bir an yürümek zorunda olan her canlıya acıyorsun. Sonra bu saçmalıkları kafandan atıp yola odaklanıyorsun. Nightmare korsanlarının son görüldüğü adayı arıyordun ve sonunda eski binaları olan ve sanki dilenci şehri gibi duran küçük bir ada görüyorsun. Adaya yaklaştığında içinden inmek geçiyor zaten uzun süredir uçtuğun için yoruldun ama onların buradan ayrıldığını bilmen biraz hevesini kesiyor gibi.
Rp out : Başlangıç param olacak mı yoksa böyle mi devam edeceğiz ?
Rp in :
Şehre giderken dar sokaklardan geçiyordum ve bu dar sokaklardaki evlerin hepsi kerpiçten yapılmıştı. İnsanların tamamının kiyafetleri pis ve eskiydi. Biraz daha ilerleyince karşıma yıkıldı yıkılcak bir han çıktı. Karnım guruldamaya başlamıştı bile yemek yemem lazımdı fakat cebime baktığımda başımdan kaynar sular indi. Hiç param yoktu. Bu çulsuz insanlardan da çalamazdım ki. Bildiğim tek şey vardı o da yemek yemem gerektiğiydi. Harap olmuş binanın içine girdim. Yemeğimi yiyip kaçmayı planlıyordum. İçimden bir ses de 1.000.000 . müşteri olup yediklerimin bedava olacağını söylüyordu. İçeri girdiğimde biraz etrafı kolaçan ettim.
-- Edited by Gokudera on Sunday 22nd of July 2012 10:51:16 PM
-- Edited by Gokudera on Monday 23rd of July 2012 12:17:11 PM
RP-in: Şehre iniyorsun dar sokaklarda hareket ederken çevrendeki bütün evlerin kerpiçten yapıldığını fark ediyorsun. İnsanların tamamının kıyafetleri pis ve eski. Yürürken karşına yıkıldı yıokılacak durumdaki han çıkıyor yemek yemeyi istiyorsun fakat cebinde hiç paran yok.
İçeri giriyorsun.. İçeride Eski püskü kıyafetli iki üç kişi var . O kadar ki hangisi müşteri hangisi garson belli olmuyor. Masada oturanlardan biri mutfak tarafaına doğru bağırıyor: "Hey piç kuruları bana Bira getirin." Sonra adam sana dönüp üzerindeki kıyafetlere bakıyor. "Bir sorun mu var.?"
-- Edited by Rayleigh on Monday 23rd of July 2012 01:44:30 PM
Etrafıma baktığımda iki üç kişi anca görüyorum. Üstlerindeki eski püskü kiyafetlerle hangisini garson hangisinin müşteri olduğunu anlayamadım. Masada oturanlardan biri içeriye doğru "Hey piç kuruları bana bira getirin". Heralde adam kendisine baktığımı anlayınca bana doğru döndü. Kıyafetlerime göz gezdirip " Bir sorun mu var?" dedi. "Biralar iki olsun" diye bağırdım ardından masasına oturup "Buraya iş için geldim" dedim. Belki bu heriften bir şeyler öğrenebilirim diye düşündüm.
-- Edited by Gokudera on Monday 23rd of July 2012 08:06:21 PM
-- Edited by Gokudera on Monday 23rd of July 2012 11:06:04 PM
Ben masaya oturduğumda gri saçlı bir kız girmişti içeri. Barmen kıza selam verdi fakat kız bundan hiç de hoşnut gibi gözükmüyordu. O sırada adam beni takmayarak önüne döndü ve bana "Kaç tane istiyorsun?" dedi. Heralde yanlış anlamış olacaktı ya da ben yanlış anladım. "Yok yok benim istediğim o değil ben birisinin yerini bulmak istiyorum" dedim. Cebimden aranıyor posterini çıkartıp "Bu adam" dedim.
-- Edited by Gokudera on Monday 23rd of July 2012 08:06:45 PM
-- Edited by Gokudera on Monday 23rd of July 2012 11:06:28 PM
arka tarafta o adamı o herifte nasıl kurtarabilirim diye düşünüyordum barmen söylesem arkaya çağırırmıydı acaba gidip sormadanda bilemezdim ama ben çok utangaç biriydim ne yapacağımı biliyordum tüm güvenimi toplayıp barmen yada garsona o kızıl saçlı adamı çağırtmalıydım ama hiç birini ortalıkta göremiyordum böyle giderse kesin kavga çıkacaktı bu yüzden bir şeyler yapmalıydım ortaya çıkıp onu kendim çağırmayı düşündüm ama çok utangaç olduğum için yapamazdım Kōru yapıp çevredeki hayvanları çağırmalıydım ama bu bir çığlıktan farksızdı herkes başıma toplanırdı adamı kurtarmış olurdum ama çevremde bir sürü adam olacağı için utancımdan duramazdım ve aklıma hiç bir şeyde gelmiyordu garson arka tarafa elinde sonunda gelecekti bari onu bekliyim dedim ve ordaki sandalyeye oturdum...
-- Edited by Katilla on Monday 23rd of July 2012 04:40:28 PM
-- Edited by Katilla on Monday 23rd of July 2012 07:43:39 PM
İçeri yine kiyafetleri eski olan iki adam girdi. Biri mutfak tarafına doğru ilerlerken "Letzo bu günküleri görmelisin çok para kazanıcaz!" diye bağırdı. Diğeri ise bizim masaya oturdu ve bana doğru dönerek "Ne işin var böyle bir yerde? Ne istiyorsun. İş için mi geldin yoksa elimde yeni iki tane var." dedi. Neden bahsettiklerini anlamamıştım fakat çok merak ediyordum. "Nedir bu iş?" diye sordum iki adama da ayrı ayrı bakarak. Ve masadaki ilk oturan herife bakarak "Bu adamı tanıyor musun? En son bu adada gözükmüştü" diye sordum. Adamların arkasında gri saçlı kız ise sanki benim için endişelenmiş gibi duruyordu. Bu adamların kim olduklarını bilmiyordum ama hala içimde bir umut vardı.
-- Edited by Gokudera on Monday 23rd of July 2012 11:07:25 PM
Bende yaşlı kadının hanına gidip biraz para almayı düşünüyordum ardından biraz para alıp birde korsan tayfası bulup bir rotacı olmak istiyordum ama hiç korsan yoktu ardından hana gidip içeri girdiğimde barmen bana selam verdi çok utanmıştım buraya her geldiğimde niye böyle oluyor ki köşede oturan genç adamı gördüm hemde ilk defa ama karşısındaki kişi belalı bir adamdı onu kurtarmam gerekiyordu ...
İçeri Diğer adamlarla benzer giyimli iki adam daha giriyor. Biri Mutfak tarafına doğru ilerlerken: "Letzo bu günküleri görmelisin çok para kazanıcaz!" Diye bağırıyor. Diğeri ise Kızıl saçlı çocuğun oturduğu masaya oturuyor ve Soruyor: "Ne işin var böyle bir yerde? Ne istiyorsun. İş için mi geldin yoksa elimde yeni iki tane var."
kızıl saçlı olan beni görmüştü ve iki adam daha gelmişti kesin büyük bir kavga çıkacaktı tek şansım çığlık atmaktı ama o zaman herkes yanıma gelecekti bende buna dayanamazdım o yüzden kavga çıktığı an koru yapıp çağırabildiğim kadar hayvan çağırmalıydım ama sadece 7 tane çağıra bilirdim o yüzden köşeden izliyordum ama ne olacak diye merak ediyordum o yüzden garsonu beklemeye devam ettim içimde şu lanet olası garsonu kovdurtmalıyım yaşlı kadın bunu yapabilir diye düşündüm ama ülke çok fakirdi bunu yapamazdım herneyse biraz daha gözetliyim doğru anda Koru yapmalıydım kavga çıkmasın diyede dua ediyordum ama bu kaçınılmazdı...
Köle ticareti mi olamaz ben ne biçim bir adaya düştüm böyle. İnsanları satmak, onların hayatını hiçe saymak, haklarını ihlal etmek... Buna sessiz kalamazdım. Onlardan acilen kurtulmam gerek. Sırtımdaki ok torbamdan bir ok çıkartarak "Tabi tabi biliyorum. Üzgünüm biraz dalgınım da. Daha yeni uzun bir yolculuk geçirdim. Bilirsiniz" dedim. Sonra garsona "Nerde bizim biralarımız" diye bağırdım. Okuma bakarak "Bununla yapamadığım iş yoktur" dedim ve kötü adam gibi gülmeye çalıştım.
Bir yandan da gri saçlı kızın benim için neden endişelendiğini anlamıştım. Ona baktım bana bir şeyler söylemek istiyor gibiydi ancak adamlardan dolayı yaklaşamıyordu heralde. Eliyle bana gel işareti yapmıştı. Galiba utangaçlığı geçmişti. Şimdi yanına gidersem adamları satmış gibi olacaktım bu yüzden gidemezdim dediklerini dinledikten sonra gidebilirdim. Ona göz kırpıp beklemesi için işaret ettim.
Büyük ihtimalle kavga çıkacak gibi duruyordu. Çünkü insanların haklarını yok sayan kişilire karşı biraz kızgın olabilirim değil mi ? Bu yüzden herifler de silah var mı diye üzerlerini aradım.
-- Edited by Gokudera on Wednesday 25th of July 2012 04:19:39 PM
-- Edited by Gokudera on Wednesday 25th of July 2012 08:18:02 PM
Korsanların ikisindede uzun kılıçlar var ama pek dövüşme niyetinde değiller. Bir tanesi okuna bakarak soruyor. "Bizim için çalışmak ister misin delikanlı ? Çok iyi paralar kazanabilirsin." Bu sırada Barın karşısındaki evin üstüne bir güvercin konuyor adam eliyle işaret ederek soruyor:"Eee Bize yeteneklerini göstermek istemez misin ? Belki sonra da sana sorduğun adamların yerini söyleriz haa"
-- Edited by Rayleigh on Wednesday 25th of July 2012 09:11:37 PM
Adam yüzüne bakıp şaşırdı: "Ne işi mi ne işi olacak. Köle ticareti eğer ilgilenmiyorsan buralar da ne işin var? Neyse şimdi bize bir bir ısmarla da damağım serinlesin hehehe."
O herif ona açıklamıştı köle tüccarlığı yaptıklarını Kızıl saçlı adamın artık gözlerinin içine bakıyordum kaç diyor gibi bakıyordum bunu ben bile hissediyordum kızıl saçlı adamın anlamaması mümkün değildi kızıl saçlı muhabbete devam ediyordu yani kavga olmamalıydı belkide bu adam bir korsandı eğer istersem belki beni tayfasına alır rotacılık hayallerim gerçek olur ve dünyanın en büyük haritasını çizebilirdim yani tüm dünyayı adam karşısındaki heriflere bakıyordu silahı varmı diye anlamıştım ama diğerleri gülüp eğleniyordu ve bende kızıl saçlıya gel işareti yaptım
Korsanların ikisinde de uzun kılıç vardı fakat dövüşme niyetinde değillerdi. Bir tanesi okuma bakarak "Bizim için çalışmak ister misin delikanlı? Çok iyi paralar kazanabilirsin" dedi. İnsan ticaretine girecek değildim. Hatta onları öldürmek istiyordum. onlarla çalışmak değil. "Şu an size katılamam, malum bildiğiniz gibi şu korsanı arıyorum" dedim.Bu sırada barın karsısına konan güvercini eliyle işaret ederek "Eee bize yeteneklerini göstermek istemez misin? Belki sonra da sana sorduğun adamların yerini söyleriz haa" İşte şimdi benim dilimden konuşuyorlardı. Hem okçuluk yeteneklerim hem de aradığım korsanların yerini söylemek. "Elbette, Fakat sonradan caymak yok hahahaha" dedim Bu arada gri saçlı kızla da konuşmalıydım. Fakat önce şu adamların bildiklerini öğrenmeliydim. Barın dışına çıktım. Kuş karşıdaki çatıdaydı. Yayımı gerdim, nişanımı aldım ve okumu yolladım.
-- Edited by Gokudera on Friday 27th of July 2012 07:19:42 PM
-- Edited by Gokudera on Friday 27th of July 2012 09:28:38 PM
Kızıl saçlı çocuk dışarı doğru bir ok fırlatmıştı nereye fırlatıyordu bilmiyordum ama bir hedefi olduğu kesindi eğer attığı şeyi vurursa adamlar onu elinden kaçırmayacaktır eğer tekliflerini kabul etmessede kavga başlayacaktı artık herşey hazırdı.
Rp out: kısa ama yazacak çok şey yok bu kadar oluyor.
Kuşu vurmak Goku için zor olmamıştı. Havada şarkı söyler gibi uçan ok kuşun kalbine saplanıyor.Seninle birlikte dışarı gelen iki korsan gülerek bir birlerine bakıyorlar. biri diğerine "Kaptan bu adamı görmek isteyecektir." Derken diğeri sana: "O korsanları neden arıyorsun ?" Diye soruyor. Bu sırada başka bir korsan tayfasından oldukları herhaliyle belli adaya yeni çıkmış iki kişi bara giriyorlar biri ayağını yere vurarak bağırıyor. Diğeri ise bardaki adamları tehdit ediyor. Durumu fark eden dışarı daki korsanlar içeriye girmeden İçerie sesleniyorlar: "Susturun şu herifleri bir şey konuşuyoruz." Bir anda barın içi insan doluyor her yerden gelen korsanlar içeri girip iki adamın ütüne çullanıyor. bir-iki dakika içinde adamların pestilleri bağlı bir şekilde çıkarılıyorlar bardan. Adam tekrar Gokuya bakarak soruyor:"Eee Neden arıyorsun bu herifleri."
Attığım okun hedefini bulması adamların ilgisini daha çok çekmişti. Böylece bana istediklerimi anlatacaklardı. Anlatmazlarsa da öldürürüm diye düşünürken bir dakika içinde gerçekleşen kısa bir olaydan sonra bu heriflerin kolay lokma olmadıklarını anladım. Diğer korsanları çok çabuk etkisiz hale getirmişlerdi. Şimdi onlarla uyumlu olduğuma sevinmiştim. "Eee Neden arıyorsun bu herifleri" diye sordu. Onlara katılmak istediğimi söyleyemezdim belki bu adamlarla dövüşmüş olabilirlerdi o yüzden ödül avcılığından ya da bana kötülük yaptıklarından bahsetmeliydim. Ödül avcılığı kötü bir secenek gibi duruyordu çünkü eğer onlarla gidersem daha fazla para kazanacaktım. Bu yüzden onlarla gelmem için ısrar edeceklerdi. "Kardeşimi öldüren pislikleri aramam bir sorun olmamalı heralde" derken ses tonumu yükselttim. Sonra ise "Eee anlatacak mısınız bu heriflerin nerde olduklarını? " diye sordum yine kızgın bir sesle.
Kızıl saçlı çocuk biraz sinirle bağırdı "Eee anlatacak mısınız bu heriflerin nerde olduklarını? "sadece bunu duyabilmiştim ama yapabileceğim bir şey yok gidip oraya dalıp bir şey yapamazdım da zaten.
Rp out: kısa ama yazacak çok şey yok bu kadar oluyor.
Soruyu soran korsan onun işine yaramayacağını anlayınca biraz üzülerek: "Bu herifler bir kaç gün önce bu adaya saldırma gafletinde bulundular. Hahaha Hatta kaptanı yaralayıp kaçtılar. Şimdi bu civarda bulunan sis korsanları onların peşine düştü bile yani kısa süre içinde tekrar burada olurlar. ölü ya da diri. Dilenciler adası korsan kanunlarına göre ya bize katılırlar ya da ölürler. bu yüzden onlar gelene kadar bir süre bizim için çalışa bilirsin belki ?"
Demek aradığım adam buraya ayağıma gelecekti. Bu güzel bir olaydı fakat sis korsanlarından sağ kurtulabilecek miydi. Çünkü sis korsanları çocukluğunda duyduğu bir çok korku hikayesinin kahramanlarıydı. North blue nun en güçlü tayfasına karsı çaylak birisinin şansı olamazdı. Belki adamların teklifini kabul edip sis korsanlarına katılıp yaşarsa buraya geleceğine göre belki de adamların tekliflerini kabul etmeliydim. "Sizin için çalışırım taa ki Sis korsanları bu adaya gelene kadar" Biraz para kazanmanın zararı olmazdı. Belki sis korsanlarına bile katılabilirdi bu sayede. "O zaman kaptanınız kim ve ne zaman işe başlıyoruz?" diye sordum. Aklıma söylediğimiz biralar geldi "İçeri geçelim biralarımızı içerken konuşuruz" dedim.
Bedava bira düşüncesi iki korsan içinde işi unutturuyor ve içeri giriyorlar. Eski masalarına oturarak gelen soğuk biralarına gömüldüler. Nefessiz kalana kadar içtikten sonra senin sorularına cevap veriyorlar. "Sis korsanları gelince zaten buradaki kontrolü bir haftalığına devralacaklar. Yani bir tekrar denize açılacağız. O zaman senin gibi lanetli birisini yanımızda istemeyiz. Ama karada olduğumuz sürece işimize yararsın. Kaptan yeteneklerini görmek isteyecektir. Adı Cevas'tır. Bize de Cevas korsanları derler. Büyük bir adamdır delikanli. üç yüz korsanı idare eden bir lider ha. Evet Cevas büyük bir liderdir.(Geğirir.) Bir bira daha!"
Cevas korsanlarını daha önce duymamıştım. Fakat söylediklerine göre büyük bir tayfaydı. Ve Cevas'ın böyle büyük bir tayfa yönetmesi, onu büyük bir lider yapardı adamın dediği gibi. Peki benim lanetimi nerden biliyorlardı heralde kaptanları da şeytan meyvesi yemişti. Bu yüzden biliyor olabilirlerdi. Bunu kaptanla tanıştıktan sonra öğrenebilirdim. Sis korsanları buraya geldikten sonra 1 haftam vardı. İdrisoviç in sağ olduğunu görmem için yeter de artardı bu süre. Birden farkettim ki ben bu adamlarla çalışacaktım ancak hala onlara adam diyordum. "Bu arada ben Gokudera, bana G. diyebilirsiniz kısaca" . Ardından "İlk biralar benim ikramımdı ancak diğerlerine param yeter mi bilmiyorum bu yüzden di..." Bütün gün bir adadan diğerine uçup hiç uyumadan ve yemek yemeden buraya gelmiştim. Bu benim dayandığım son noktaydı. Yavaşca göz kapaklarım kapandı ve derin bir uykuya daldım.
Gürültü yüzünden tekrar uyanıyorsun.kafanı hafif kaldırdığında insanların sana yerlere yatarak güldüklerini görsen de o kadar yoruşmuşsun ki ne olduğunu bile anlamıyorsun. Oturduğun masadaki korsanlardan biri senin uykuya dalışını taklit ediyor. Fakat etrafına aldarışsız gözlerinin üstüne yavaşça siyah bir yorgan tekrar çekiliyor... Uyandığında dilenci evlerinden birine yatırılmışsın odanda sadece yattığın bir yatak var işe yarar. Gerisi tamamen eski bezler, kıyafetler, kumaşlar... Öyleki artık duvarlar görülmez hale gelmiş.
