One Piece Rpg

Kaptan bir kahkaha attıktan sonra ''Gerçekten bilmiyor gibisin. Senin yılana dönüşmeni sağlayan şey yediğin bir meyve. Bu meyvenin çok çeşidi ve özellikleri vardır. Paramecia, logia ve zoan olarak üçe ayrılırlar. Paramecia senin bazı şeyleri kullanmanı veya değişik yetenekler kullanmanı sağlar. Mesela vücudunu sertleştirmek gibi. Zoan ise senin gibi hayvanlara dönüşme yeteneği kazandırır. Bunun çeşitli formları vardır ve bunları sende kullanıyorsun. Logia ise aralarında en tehlikeli olanıdır. Darbelere karşı yani hakisiz darbelere karşı mutlak bir savunmaya sahiptir. Zehirler, top atışları veya kılıçlar logia kullanıcıları üstünde bir işe yaramaz. Eğer bir logia görürsen onunla mücadele etmek yerine kaçmalısın ne de olsa haki yeteneğine sahip değilsin. Belki ileride bu yeteneğini uyandırabilirsin ki o zaman tuğ amiralliğe kadar yükseleceğine emin olabilirsin. Birden fazla tuğ amiral var. Hangisinden bahsettiğini bilmiyorum. Evet ya yanımdakinin kim olduğunu tahmin ediyorsundur. Sizi tanıştırayım kendisi Binbaşı Auri. Yani senin üstün ona göre davranmalısın.'' diyor. Binbaşı ise oldukça sıcak bir gülümsemeyle elini sana doğru uzatırken ''Memnun oldum.'' diyor. Yanında taşıdığı iki tane kısa kılıç ise dikkatinden kaçmıyor.Dikaktinden kaçmayan diğer şey ise sağ güzndeki yara oluyor.

 Sadece iki tane kılıcı bulunmakta resimdeki diğer ekipmanlarının olup olmadığını bilmiyorsun.

Spoiler

 

OUT: Kıza uygun bir resim bulamadım diğer rp' de koymaya çalışacağım.

IN:

Kaptan kendisine seslenmenden pek hoşlanmamış olmalı ki yüzünü bir anda asarak ''Sen kiminle konuştuğunu biliyor musun? Ben kaptanım sen ise subaysın. Yerine göre davran. Yediğin meyveye güvenerek mi böyle konuşuyorsun.'' diyerek oldukça sert çıkıyor sana. Biraz düşününce kaptanın haklı olduğunu anlayabiliyorsun. Yanında dolaşan bayan ise olup biteni gülerek izlemekte. Kim olduğu hakkında hiçbir fikrin yok. 

Bir süre sert sert sana bakan kaptan biraz sakinleştikten sonra ''Mahkum hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Sadece gemideki en değerli kişi olduğunu biliyorum ve yukarıdan gelen kesin emirler onun korunması gerektiği doğrultusunda.''

Rp out : Lol oynuyorsanız beraber oynayabiliriz bir ara

Rp In: Demek birden fazla meyve vardı. Ben ne kadar da cahilmişim. Fakat logialar kaptanın söylediğine göre çok tehlikeliydi. Onlardan bir tane görmemem büyük şanstı. Ancak şimdi de hakiden bahsetmişti. Konuştukça yeni sorular ortaya çıkıyordu. Bizim tuğ-amiral ise hakiyi biliyordu demek. Belki de o sayede korsan barında adamın gücünü engellemişti. Eğer ben de hakiyi uyandırırsam tabi uyandırmak ne demekse işte o zaman haki hakkında bir çok şey öğrenecektim. Fakat nedense bilmediğim olaylar dönünce etrafımda sabırsızlanıyordum. "Haki ne demek? ve haki nasıl uyandırılır?" diye sordum. Bu sırada yanındaki kadın Binbaşı Auri de bana sıcakkanlılıkla gülümseyip "Memnun oldum." dedi. Gerçekten marine hayatımı değiştirmiş olabilirdi. Şu ana kadar ilk defa bana böyle gülümseyen bir kadın görmüştüm hem de lanetimi bildiği halde. "Ben de memnun oldum Binbaşı Auri-sama" dedim ve bana uzattığı eli bir kibar beyfendi gibi öptüm.

Binbaşının elini öptüğünden pek de hoşuna gitmiş gibi davranmıyordu. Fakat çekici bir kadın olduğundan hoşuna gideceğini sanmıştım. Pembe saçları ve yüzündeki ifade insanı kendinden alıyordu. Ancak bir o kadar da zırhı, gözündeki yarası ve sırtında bulunan iki kılıcı bana ne kadar tehlikeli olduğunu anlatıyordu. Şu anlık kaptan ve binbaşına karşı dikkatli davranmalıyım. Benden üstün iki rütbelilerdi sonuçta. Acaba bu gemide daha fazlası var mıydı? Binbaşı haki hakkındaki sorumun cevabını vermek istese de kaptan onu durdurarak "Geliştikçe uyandırma ihtimalin artar. Bir şok durumu bunu tetikleyebilir veya ölene kadar bu güce sahip olamazsın" demişti. Eğer şu anlık kaptan ve binbaşının yanında durursam gelişeceğim kesindi. Fakat onlar beni haki kullanacak kadar geliştirirler mi onu ancak zaman gösterirdi. Bir de ölene kadar bu güce sahip olamama durumu vardı. Ne yani logia gördüğüm zaman hep kaçacak mıydım? Zaten logia isminini yeni duymuştum bir de şimdi ona korkuyla yaklaşacaktım. Yok yok öğreneceğim olmadı bana tuğ-amiral öğretirdi değil mi? Sonuçta yukarıda görüşürüz demişti her ne kadar bu cümleden pek bir anlam çıkartamasam da sonuçta içinde görüşmek kelimesi vardı.
Binbaşı arkasına dönerek ilerlemeye başlamıştı. Bana kızgınlığı tamamen geçmiş gibi neşeli bir sesle "Ben dinlenmeye çekliyorum binbaşı. Gözcüye dikkat etmen gerektiğini unutma. Geçen seferki gibi adanın birisine çarpmayalım. Ayrıca önümüze çıkan ilk adada erzak stoğu yapacağız. Sonuçt denizde karşımıza neyin çıkacağını bilemiyoruz." dedi. Haha bunlar denizciydi ama normal bir korsandan farkları yoktu. Ne yani buradaki adaları bilmeleri gerekmez miydi? Bunu soracaktım ancak şimdiden güverteden kaybolmuştu. Güvertede burayı temizlemek dışıındaki askerlerden başka, ben doktor ve binbaşı vardı. Bana yaralıyım diye görev vermemiş olabilirlerdi. Bu yüzden işim yoktu şu anlık. Eğer binbaşı müsait ise onunla konuşmak isterdim. "Efendim müsait iseniz sizinle konuşmak isterim o sırada da bir şeyler yiyebiliriz belki. Kalktığımda direk güverteye çıktım da" dedim binbaşıya. 

Sonunda açlığım dinecek ve sorularımın cevabını bulabilecektim. Bu binbaşı çok iyi bayandı gerçekten. Beni yemekhaneye götürüp önüme türlü türlü yemekler koydurtmuştu. Ve dediğine göre herkes burada yiyordu. Böylece moralleri artıyormuş. Gerçekten doğruydu hani tamam binbaşıyla yemesem sorun değildi fakat bu yemekler gerçekten çok iyiydi. Bir de bana arkasında ADALET yazan bir mavili beyazlı pelerin vermişti. Bu marinedeki üst rütbelerinin kullandığı pelerindi. Ancak şimdi ben de kullanacaktım. Bu benim adaletin temsilcisi olduğumu gösterecekti. Ancak kimin adaleti? Ben hangi adalet için savaşacaktım? Hangi adaleti temsil edecektim? Bu sorular o kadar belirsizdi ki. Belki bunu yazdıran kişi bile bilmiyordu. Ancak bu karizma sözcük halkın gözündeki itibarı arttırıyordu. Bu arada bir de bana pelerini verirken "Adaya çıkacağımız zaman bunu da yanına al. Senin kim olduğunu ve ne için çalıştığını gösteren simgedir bu" deyip göz kırpmıştı. Ah göz kırparken çok tatlıydı. Böyle bir bayan nasıl dövüşebilirdi. Onu dövüşürken görüp büyünün kaybolmasını istemiyordum. Bu düşünceler içerisinde kaybolacakken binbaşı bunu anlamış olacak ki beni kurtarmak için "Evet seni dinliyorum. Konuşmak istediğin şey nedir?" diyerek benim konuşmamı beklemeye başladı. Evet şimdi sorularımı sormanın tam zamanıydı. Yemeğimden bir parça alıp meyve suyunu içtikten sonra "Efendim" ona saygılı davranmalıydım. "Öncelikle bu geminin nereye gittiği hakkında bilgi edinmek istiyorum? Ben heralde o meyveden dolayı sudan nefret ediyorum. Bu diğer meyve kullanıcılarına oluyor mu bilmem ancak bu gemi bir adaya varacak ve biz de orada kalacağız değil mi?" dedim. Ve sorumun cevabını bekledim. Ardından ise meyve hakkında kaptandan farklı bildiklerini ve Auri'nin veya kaptan Forte'nin meyve kullanıcı olup olmadığını soracaktım.  En son ise hakiden bahsedecektim. Tam olarak ne olduğunu logia olayından farklı ne işe yaradığını ve onun kullanıp kullanmadığı hakkında bilgiler edinecektim. Sorumun cevabını beklerken bir parça daha alıp yemekten binbaşıya doğru bakmaya başladım.

Binbaşı sorduğum sorulara şaşırmıştı ancak tecrübe bu olsa gerek haki haricindeki tüm sorularıma o güler yüzüyle cevap vermişti. Lanetimin yani meyvenin zayıflığını öğrenmiştim. Denizde yüzememe ve ondan nefret etme. Zaten denizden nefret etmeye başladığım için hiç girmemiştim denize o yüzden yüzüp yüzemediğimi bilmiyordum. Denememem iyi olmuştu. Belki logialara karşı bu zayıflığı kullanabilirdim ancak kullanırsam deniz beni de etkilerdi. Hala tek çarem hakiydi onlara karşı ancak logia gibi büyük bir güç denizlerde az bulunurdu ve bu denizde daha da az. O yüzden şu an için problemim yoktu. Gideceğimiz A-205 marine karargahını ise hiç duymamıştım ancak söylediğine göre orada elit denizciler kalıyordu ve meyve kullanıcıları da bulunuyordu. Kendimi orada çok rahat geliştirirdim. Onlarla beraber antreman belki orada onlarla birlikte savaşa girerdik. Ama önce şu erzak toplayacağımız adadan sağ sağlim çıkmalıydık. Yemeklerimiz neredeyse bitmişti kalkmadan ondan önce "Efendim ben marineye başvurmuştum ancak daha kabul edilmemiştim. Bana yarın gel demişlerdi ve ben ise o gece tuğ-amiral ile karşılaştım. Bana sen bizim işimize ileride çok yarayacaksın dedi. Aynı zamanda şu saldırı olayından bahsetti. Bende haber vermek için karagaha doğru koştum. Sonrasını ise biliyorsunuz. Yani daha orada hiç çalışmadan sizin yanınıza katıldım. Hiç deneyimim ve bilgim yok. Bu yüzden bunlar hakkında meraklıyım" dedim.  Hemen ardından "Sorularımla sizi sıktığım için üzgünüm Binbaşı Airu-sama" 

Binbaşı bu söylediklerimin üzerine gülerek benden daha fazla soru sormuştu. Beni buraya adapte etmeye çalışıyordu heralde. O zaman istediği cevapları vereyim. "Tuğ-amiral ile bir korsan barında tanıştık. Eğer o orada olmasaydı ben öldürecektim hepsini ancak ihtiyar olmasına rağmen gücü benim kat kat üstümde. Onu ulaşmak için önümde çok uzun bir yol var. İleride ondan daha iyi olacağıma emin olabilirsiniz. Bu arada 24 yaşındayım efendim. Yeteneğim ise normal sıradan bir kılıç kullanıcısıyım ancak lanetim pardon meyvem sayesinde yılana dönüşme özelliği kazandım. Tam form ve yarı formum var. Yarı formum üst tarafım normal olmasına rağmen alt tarafım 10 metreye yakın kuyruğa dönüşür. Tam formumda ise neredeyse ada boyundaki büyüklüğe ya da 5-10 cm bir yılana bile dönüşebilirim. Yani şu anlık benim bildiklerim bu kadar. Ha bu arada gaz maskesi olayı benim yeteneğimin bir parçası. Kuruğumda ağzımda hatta nefesimde bile zehir vardır. Bu zehir o kadar güçlüdür ki insanları direk felç eder. Bu yüzden gaz maskesi takmasını söyledim herkese. Bu sayede yaralanmayacaklardı benim yüzümden. Yeterince açıklayıcı oldum mu efendim " dedim. Bu konuşmanın ardından dilim damağım kurumuştu. Bardağımda kalan son meyve suyunu da bu nedenle kafama dikmiştim hemen ardından.

Cevaplarımın üzerine verdiği cevaplar beni her ne kadar mutlu etse de bana görev vermesi beni üzmüştü. O da yukardakilerden bahsetmişti. Şu an üst rütbeliler olduğunu anlamıştım ve tuğ-amiral beni üst rütbe olarak görmek istiyordu heralde. Yoksa neden öyle söylesin ki. Ancak zehirli gazımı kullanamam benim gücümü büyük ölçüde düşürecekti. Koskoca gemi de gaz maskesi bulunmaz mıydı?Neyse sıvı zehirim ve bir de ısırarak insanların vücuduna yerleştirdiğim zehirler de vardı. Bunları kullanmak diğerine göre biraz daha zordu fakat diğer askerleri tehlikeye atamazdım. Bu onlara değer verdiğimden değil üst rütbelileri kızdırmak istemememdendi. Eğer burada katliam yaparsam bütün hayatım boyunca peşimi bırakmazlardı. Hem de binbaşı iyi birine benziyordu onu da üzmek istemezdim. Ama o beni üzmüştü her ne kadar iyi niyetli olsa da. Daha ilk gün tanıştığı birine emir yetkisini vermişti. Bu büyük sorumluluktu fakat bana güvendiğini gösterirdi. Büyük bir gemi de o kadar insan içerisinde bana vermişti yetkiyi. Bir de yaralarım daha iyileşmediği için yatmaya gitmem gerekirken gözcüye dikkat etmemi ada görününce bana haber vermesini söylemişti. Ardından da kapıdan çıkıp gözden kaybolmuştu. Benim de yemeğim bitmişti. "Afiyet olsun herkese" dedikten sonra ben de çıktıp kapıdan. Gözcünün nerede olduğunu bilmiyordum ancak güverte veya güvertenin yakınlarında olması gerekiyordu. Güverteye çıkıp gözcüyü aramaya başladım.

Güverteye çıktığında direğn tepesinde bir adamın etrafı dürbünle seyrettiğini görüyorsun ve onun gözcü olduğuna eminsin. Şu an işini yapıyor gibi duruyor. Geminin seyir hızı oldukça iyi ve kıs bir sürede adalardan birisine ulaşmanız mümkün gibi. Adalar hakkında bilgiyi rotacıdan alabilirsin ve rotacıyı da güvertede görebiliyorsun. Elinde bir kağıt parçası var ve şu an onunla ilgileniyor.

Adama sana doğru seri bir şekilde dönerek ''Öncelikle aramıza hoşgeldiniz efendim. Rüzgarın esiş yönü ve hızı tamamen bizim lehimize. On ya da on beş daklika içinde adanın görüş mesafemize gireceğini tahmin edebiliyorum. Ancak net bir şey söyleyemem. Küçük bir adaya gidiyoruz efendim. Genellikle korsanların uğramadığı, marinelerin ihtiyaçlarını karşılamak için kullnadığı bir ada.'' diyordu. Ardından arkandan gelen sese yöneliyordun ister istemez. Kaptan oldukça uykulu bir ses tonuyla ''Yoochun denizden bu kadar nefret etmemelisin. Artık benimle çalışacağını söylediğimde ciddiydim ve ben sürekli seyahat halindeyim. Belki de daha büyük yerlere açılırız ne dersin?'' diyordu göz kırparak.

Kaptan senin hikayeni umursamaz bir şekilde dinliyor. Dinleyip dinlemediği konusunda emin olamasan bile dinlemiş gibi görünüyor. Kaptanın etrafında olanları pek umursamayan bir tip olduğunu anlayabiliyorsun. Bu sırada yukarıdan gelen bir ses adanın gözüktüğünü söylüyor ve kaptan sağa sola emirler yağdırmaya başlıyor. Kimisine erzak sayımını yapmasını kimisine hazırlıkları yapmasını kimisine ise silahlrını almalarını söylüyor. Bu hareketlilik devam ederken binbaşı da güverteye geliyor ve kaptan ikinizi de yanına çağırdıktan sonra binbaşına bir kğıt veriyor. Bu kağıtta bir satıcının ismi ve adresi yazmakta. Kağıdı verdikten sonra ''Siz ikiniz gidin ve bu adresten gerekli erzağı tamamlayın. Para isteyeceksiniz bunu biliyorum ancak geçen sefer hepsini denize düşürmüştüm bu yüzden adamın birkaç işini yapın ki size erzak versin.'' diyor ve seni oldukça şaşırtıyor. Bu adamın nasıl kaptan olduğu konusunda şüpheye düşmekten alıkoyamıyorsun kendini.

''Karargah mı? Bu adada bir karargahımız yok. Olması için de bir sebebimiz yok zaten. Burası küçük bir ada olduğu için korsanların dikkatini çekmez. Benim halletmem gereken birkaç evrak işi var. Ters giden bir şeyler olursa ben sizi bulurum.'' diyerek odasına doğru yöneliyordu. 

Binbaşı ile ilerlemektesiniz ve etraftaki evlerin hepsinin kendine ait küçük bahçeleri var. İnsanların yüzlerinde ne mutluluk ne de hüzün görüyorsun. Sadece boş boş etrafı izliyorlar. Biraz daha şehrin içine girdikten sonra küçük bir meydan karşılıyor sizi. Bu meydnda çeşitli malzemeler satan dükkanlardan başka birkaç tane lokanta trzı dükkan var. Üstüne geçirdiğin pelerin sayesinde insanların sana bakışlarının değiştiğini görebiliyorsun. Kıyafetinin altından gözüken sargı bezleri ise senin büyük bir savaştan çıktığını ve adaleti sağlamak için her şeyi yapabileceğini anlatmak için yeterli oluyor çevredeki insanlara. Binbaşı ise oldukça sert adımlarla ve keskin bakışlarıyla etrafı inceleyerek yürüyor.Dükkanın önüne geldiğiniz de ise binbaşı sana dönerek ''Ters giden bir şeyler var. Konuşma işini bana bırak. Sesini çıkarmamaya çalış.'' diyor. İçeriye girdiğinizde etrafın yiyeceklerle dolu olduğunu görebiliyorsun. Sucuklar, salamlar, süt ürünleri, ekmekler ve daha bir çok şey... Karşınızda duran bir masa var ve yaşlı sayılabilecek bir adam size doğru yaklaşırken ''Binbaşı Auri hoşgeldiniz. Kaptanı göremiyorum. Bu velet yeni çırağınız olmalı. Malzemeler hazır.'' diyerek parayı almak için elini uzatsa da binbaşı oldukça net bir şekilde ''Kaptan tüm parayı denize düşürdü. Bu yüzden...'' diyor ve yaşlı adam tarafından susturuluyor. İhtiyar sana dönerek ''Adın ne evlat? Sence de ölmek için genç değil misin?'' diyor ve masanın arkasındaki sandalyeye oturup seni süzmeye başlıyor.

Binbaşı benim yerime konuşmuştu. Gerçekten konuşmamı istemiyordu fakat bunun sebebini hala anlamış değildim. Adama güvenmiyor desem hep ondan alışveriş yapmazdı. O zaman bana mı güvenmiyordu. Fakat beni o zaman yanında istemezdi ki. Şu binbaşının aklından neler geçiyor acaba. Bir de binbaşı paramız olmamasına rağmen adama kötü davranıyor gibi duruyordu.  Adam ise bu davranışları takmamış gibi bize paramız olmadığı için görevini vermişti. Kötü adamı yakalamak tam marineye göre işti. Bu yaşlı adamı sevmesem de erzağımız için verdiği görevi yerine getirmemiz gerekiyordu. Hey hey neler oluyor? Bir el omuzumdan tutmuş beni dışarı çekiyordu. O beni çeken güzel el meğerse binbaşınınmış ben de şimdiden kötü adamlarla dövüşeceğiz diye sevinmiştim. Gel desen yeterdi sonuçta üstümsün emirlerine uymam gerekiyor. Binbaşı hiçbir şey olamamış gibi benle konuşmaya başladı. O sırada da kendi evine gidermişcesine emin adımlarla yürüyordu. Sanki nereye gittiğini biliyor gibiydi. Söyledikleri kelimeler de içimi rahatlatmıştı. Binbaşı ile yolculuk yapmak güzel olurdu. Ancak kaptan hakkındaki söyledikleri ile benim düşündüklerim çelişiyordu. Belki ileride kaptanın bu yönünü de görürüm. Yoksa şu anki düşüncelerim belliydi. binbaşı dedi diye direk ona karşı saygım ve güvenim olamazdı. Bir de yine zehirimden bahsetmişti. Bu sefer biraz daha keskin bir ifade kullanmıştı. "Anladım zehirimi senin yanında kullanmayacağım. Zaten kuruğumun ucunda, dişlerimde ve tükürüğümde de zehir var tek özelliğim nefesim değil rahat olun Auri-sama" diyip hem kullanmayacağımı belirtmek hem de sadece nefes yüzünden savaşta etkisiz kalmayacağımı belirtmek istedim. Sonuçta marine savaşında da nefesimi kullanmadan yorgun olduğum halde iyi idare etmiştim. 

Yürüdük, yürüdük ve bir daha yürüdük ta ki köyün çıkışında bulunan bir depoya kadar. Binbaşı "'İçeriye gir ve adamlarla konuş. Konuş, sinirlenip de saldırma. Niyetlerini öğren. Kim için çalıştıklarını anla. Ben arkadan giriş var mı diye bakacağım. Partiye yetişmeye çalışırım.''dedi ve ben konuşmadan uzaklaştı. Demek burada kalıyorlardı kötü adamlar. Peki binbaşı nereden biliyordu burasını? Hiç tereddüt etmeden gelmişti buraya. Acaba ihtiyar ben duymadan yerlerini mi söylemişti. Hayır tüm dikkatimi vererek dinlemiştim onları. Neyse binbaşının kendine göre bildikleri vardır. Fakat onlar bana saldırsa bile ben onlara saldırmayacak mıydım? Binbaşı hiçbir şey söylemeden gittin sen de. Tüm üst rütbeliler mi böyle yoksa sadece bana rastlayanlar mı? Bazen sorunun kendimde olduğunu düşünüyorum.

Kapıyı açtım ve içeri girdim.(Eğer kilitliyse çalabilirim bilgi vermemişsiniz) İnsanların olup olmadığına bakınmak için etrafıma bakındım. Daha sonra ise tam olarak içeriye girdim. Bakalım niyetleri neymiş?

İçeri girdiğimde dört tane adam karşılıklı oturmuş sohbet etmekteydiler. İçerisi serindi ve normal bir depoya benziyordu ancak normal sahiplerinin bu adamlar olmaması dışında. O dört tane "kötü" adam ben içeriye girmemle beraber bana bakmaya başlamışlardı. Son günlerde insanların tüm bakışları benim üzerimdeydi. Bu alışmadığım durumdu. Fakat belki de marine olmam bunu gerektiriyordu. Kötü adamlar ise marine olduğumu pelerinim tarafından anlamış olmalarına rağmen aralarından bir tanesi "Buyrun" dedi oldukça kibar bir sesle. Adamların yanına doğru yaklaştım hiçbir şey söylemeden. Böyle daha karizmatik oluyordum değil mi? Adamların yanına vardığımda ise direk konuya mı girseydim yoksa yavaştan mı alsam karar verememiştim. Doğrudan girmek doğru karar gibi gözüküyordu. Zaten birazdan binbaşı da gelir o zaman curcuna kopardı. "Selam gençler, siz de bize ait olan bir şeyler varmış" dedim. Yaşlı adamın parasından bahsedemezdim. Eğer bu işi halledemezsek yaşlı adama kim bilir neler yaparlardı? Cevaplarını beklemek için eğer yakınlarda bir sandalye varsa çekip oturacaktım.

Ben sandalye çekmek için uzanırken sağımdaki adam bana sandalye getirmişti bile. Oturdum ve adamın cevabını bekledim. Cevap ise hiç ummadığım cevaplardan bir tanesiydi. "Kötü" adamalar böyle konuşmayı nereden öğrenmişti acaba.Bizim marineler bile böyle düzgün konuşmuyordu. Belki de ihtiyar bize yalan söylemişti. Sonuçta onu tanımıyordum hatta tanıdıklarıma bile güvenmiyordum ona niye güveneyeyim ki. Ancak bu diğer adamlara güveneceğim inanacağım anlamına da gelmiyor. Yaşlı adamdan bahsetmeyecektim ancak erzak konusundan bahsetmeliyim belki de "Bizim erzaklar bu depoda saklanıyormuş. Bende onları almak için geldim. Buranın sahibi kim? " diye sordum. Cümlelerim alakasızdı fakat büyük ihtimal "siz yanlış gelmişsiniz buradaki tüm mallar bizim" gibi bir cevap gelecekti ama yine de adamın o güzel konuşmasını merak ediyordum.

Al işte beklediğim cevaptı fakat sahibini öğrenmiştim bu iyiydi." Peki o zaman bizim erzakların nerede saklandığı hakkında bir bilginiz var mı? Çünkü kaptan beni buraya yollamıştı. Eğer almadan geri dönersem beni öldürür" dedim. Aptal rolü yapıyordum. Her ne kadar hiç bir bilgi koparacak olmasam da binbaşının gelmesi için oyalıyordum onları. Normalde saldırıp onlardan bilgi öğrenebilirdim. Ama emirler beni sınırlandırıyordu. Niyetlerini öğrenmekti amacım ama sadece patronun kim olduğunu öğrenmiştim o da gerçek patron ise eğer. Gel artık binbaşı seni bekliyor bu gözler...

Ah ah işler iyice çıkmaza girdi. Bu binbaşı da gelmiyordu. Elimde sadece yaşlı adamın sözlerinden başka hiçbir şey yoktu. O da kanıt sayılmazdı. Şimdi ne yapacaktım ki ben. Konuşmaya devam mı etsem yoksa çekip gitsem mi ? Yok yok binbaşı gelene kadar burada durmalıyım yoksa bana kızabilirdi. Konuşmada kitlenmişti ne diyeceğimi bilmiyordum. "Üzünüm ama benim kaptanım daha güçlüdür sizin müsterilerinizden. Dolayısıyla o malları bulmalıyım Yani buralarda bildiğiniz başka depo yok mu? Eğer yoksa bu malları aramam gerekiyor belki karışmıştır" dedim. Belki bu onları korkutabilirdi sonuçta marine rütbemi kullanarak bunu yapabilecek güçteydim yoksa değil miyim ?

Bu adamlar konuşmada zorladığı kadar acaba dövüşmede de zorlayacaklar mı beni? Ah bunu öğrenmeyi şu an çok isterdim ama binbaşı da hala gelmedi. Bir şeyler olup yakalanmış mıdır acaba? Eğer öyle bir şey olmuşsa şu an onu aramam gerekirdi. Her ne kadar bana verdiği emirler farklı yönde olsa da." Peki öyle olsun şimdilik işim var ama yine geleceğim" dedim. Binbaşıyı bulmam gerekiyordu eğer başına bir şeyler geldiyse o ihtiyarın sözlerine inanmasam da bu adamlarla savaşa girerdim. "Her şey için teşekkürler" diyerek kapıya doğru yürümeye başladım. Kapıdan da çıkarken "İnandığınız ADALET belki de bizim ki değildir. " diyerek çıkış yaptım.  Çok artist değil miyim lanet olsun. Ancak şimdi bunu düşünmenin sırası değil binbaşıyı aramalıydım. Bana söylediklerinden sonra gittiği yöne doğru dikkatlice gitmeye başladım. Etrafımdaki herhangi bir çıtırtıya bile tepki vererek. Aynı zamanda da etrafıma bakarak bana işaret verip vermediğini de kontrol ediyordum.

Hala arıyordum ama bir şey bulamamıştım. Bir el omzuma dokunmuştu.  O kadar korkmuştum ki binbaşıyı almış gibi beni de alacaklar sanmıştım. Hemen küçük yılan formuma döndüm. Bir an olsun şaşırsınlar diye. Daha sonra kim olduğunu anlamak için arkama baktığımda ise binbaşı olduğunu anlayınca gülmekten konuşamıyordum. Tekrar eski formuma gelerek gülmeye devam ettim.  O ise gülmeme takmadan ''Ne öğrendin?" diye sormuştu. Sorduğu soru basit olmasına rağmen cevap veremiyordum. Gerçekten bu kadar aciz miydim? "Efendim adamlardan hiç bir şey öğrenemedim. Her şeye bir cevapları var. Siz de gelmeyince merak edip dışarı çıktım sizi aramak için. Sizce ihtiyarın söyledikleri doğru mudur?" diye sordum. Son cümleme tepkisi çok farklı olabilirdi. Hatta gözünden bile düşebilirdim ancak sormadan edememiştim. Kimseye güvenmiyordum şu an için. "Bu arada siz nerde kaldınız?" diye sordum.

''Söylediklerinin yanlış olma ihtimali yok ancak adamlara da doğrudan bir saldırı yapamayız. Elimize somut bir şeyler geçirmemiz gerekiyor.'' dedi. Gerçekten güveniyor olmalıydı yaşlı adama. Ne zamandan beri tanıyorlardı birbirlerini acaba. Hop hop bekle demeden kırmıştı kapıyı tekmesiyle. Bu binbaşı da gerçekten korkutucuydu ama şu an bile o büyünün etkisi kaybolmamıştı. Ben de arkasından hemen girdim içeriye. Hiç vakit kaybetmeden sırtındaki kılıçlardan birini çıkartmış adamın boğazına dayamıştı bile. Helal olsun binbaşı önünde saygıyla eğilmek istiyorum. Ama madem böyle yapacaktık niye baştan beni konuşturdun ki adamlarla. Bizim girmemizle arkamızdan(Burayı yanlış anlamış olabilirim arkamı kolla dediği için arkamızdan girdi yazdım) 3 tane daha kötü adam gelmişti. İşler heyecanlanmaya başlamıştı. Patron ise önceki konuşmasının aksine "Anlaşılan sizinle uğraşmak zorunda kalacağız. Her şeyi öğrenmiş gibisiniz" demişti farklı bir tavırla. İnsanların bu değişimini seviyordum. En fazla değişim ise ölüm zamanlarına geldiği zaman oluyordu. Ah o anlardan birini şimdi yaşasam. Binbaşı da çok acımasızdı. Direk bir adamı etkisiz hale getirmişti dinlemeden adamları. İçeride toplan 7 kişi vardı ve 2'si bizim arkamızdaydı. Binbaşı "'Yoochun arkamı kolla." dedi. Dövüşeceğim adam sayısı 2 gibi duruyordu. Binbaşı ise diğerlerini indirirdi eğer güçlüyse. Ben de yarı formuma döndüm ve "Hay hay Kaptan" dedim. Sonra ise alacağım 2 kişiye doğru baktım. İlk önce onların saldırmasını bekleyecektim. İlk saldırana zehirimi fışkırtacaktım. Diğeri ise daha dikkatli davranacaktı bundan sonra. Ama birini halledersem diğerini de halletmem kolay olurdu.

Adamların sana ikişerden dört tane yıldız şeklinde cisim fırlattığını görebiliyorsun. Adamlar senin yarı formunu gördüklerinden dolayı seni yoklamak için böyle bir şey yapmış durumdalar. Sağından ve solundan ikişer tane olmak üzere dört tane keskin nesne üstüne doğru gelmekte. Başını kaldırıp binbaşının ne yaptığına bakacak vaktin yok.

Arkadaki genişçe yer girdiğiniz kapı. Kolaylık olsun diye çizmeye çalıştım. Pozisyonlar şu an bu. Senin yazdığın rp bir sorun oluşturmadığı için buradan devam edebilirsin. Gizli kasadan kesinlikle haberin yok. Elimden bu kadarı geldi ben biraz resim özürlüyümde :)

Spoiler

Öne doğru takla atarak üstüne gelen cisimlerden kurtulmuş olsanda adamların ortasına inmekten kendini alıkoyamıyorsun ve büyük bir açık vermiş durumdasın. Adamlar ise yaptığın hamle sonucunda oldukça şaşırmış durumdalar. Ancak bu şaşkınlığı kısa sürede üzerlerinden atarak hızlı bir şekilde hamle yapmana izin vermeden yer değişimi yapıyorlar. Bu yer değişimi sırasında herhangi bir saldıraya maruz kalmamış olman seni oldukça şaşırtıyor ancak yer değişimin çarpraz bir şekilde(Birisi önünden diğeri ise arkandan birbirlerine dik bir şekilde) yapmalarına anlam veremiyorsun. Dikaktlice baktığın aman misina var bir ip ile çevrilmiş durumdasın ve adamalrın ipi çekmek için hazır halde oldukları görebiliyorsun. Kılıcın ise tamamen etkisi bir durumda. Kolun gövdene yapışık bir şekilde ve kılıcın ile ipleri kesmek için önce kaldırman sonra ise indirmen gerekiyor. Bunu yaparsan ölebileceğini düşünüyorsun ve haklısın da. Önceden hazırlanmış bir tuzağın içine düşmüş durumdasın ve zehirli gaz kullanamaman ise büyük bir talihsizlik.

Adamların her ikisi ile arandaki mesafe bir metre kadar. Adamlara bu kadar yakın olman hem avantak hem de dezavantaj. Senin küçük forma geçmen ile adamlar oldukça şaşırıyorlar ve iki metre kadar geriye çekiliyorlar. Sanki aralarında telepatik bir bağ varmış ve tek beyinden yönetiliyorlarmış gibi tüm hareketleri birbirinin kopyası. Bu kadar uyum içinde çalışmaları seni zorlayacak gibi. Binbaşının birisini haklamsı işini oldukça kolaylaştırmış durumda. Katanlarını çekerek senin hamleni beklemeye başlıyorlar. Oldukça hızlılar ve saldırılarını yaprken bunu hesaba katarak saldırman gerekiyor. Süzme sırası onlarda saldırı sırası ise sende. Etrafta tuzağa benzeyen başka şeyler göremiyor olsan da doğaçlama bir şeyler yapabilecekleri ihtimalini unutmamalısın.