One Piece Rpg

Tüm halsizliğim üzerimdeydi. Gözlerimi açmakta bile zorlanıyordum. Rahat bir yatakta bile ağrılarım o kadar fazlaydı ki yine bilincimi kaybedeceğim diye korkuyordum. Ancak dayanmalıydım benim hayatta kalmamın bir amacı olmalıydı. Bunu yerine getirmeliydim. Gözlerimi açıp nerede olduğumu öğrenmek gerek ilk önce. En son hatırladığım kaptanın bağırmasıydı. Gözlerimi biraz açtığımda ayağımdaki kesiği gördüm. Omzum ise sargı bezleriyle sarılmış durumdaydı. Diğer kolumda ise serum vardı. Berbat bir durumdaydım. Hayatta kalmam mucize gibiydi. Etrafıma baktığımda kaptan bir sandalyede uyuyordu. Heralde bütün gece benim uyanmamı beklemişti ve sonra da uyuya kalmıştı. Gerçekten bu dünyada böyle insanlar var mıdır? Yoksa sadece gücümden yararlanmak için mi bana iyi davranıyorlar. Böyle olayların sahte ya da gerçek olduğunu anlayamıyordum. İki türlü de onlara güvenmiyordum. Ancak bu düşüncelerimden biraz da olsa kurtulmayı başarmıştım. Belki gerçekten hayatım iyileşiyordur ya da bu bana daha fazla zarar veriyordur. Şu anki halimi düşününce ikinci kısım bana daha yakın gibi duruyordu. Normalde kaptan binbaşı demeden zehrimi salardım. Onların hayatları benim için önemli olmazdı. Tüm isteğim sadece benim yaşamamdı daha önce. Şimdi değişen neydi onlara değer vermem mi ? Bunların cevabını bulmalıydım ama önce yataktan çıkmalıydım. Biraz daha etrafımı incelediğimde yatağımın baş ucunda duran bir zarf ve kılıç vardı. Bu babamın bana yaptığı kılıçtı. İyi ki onu orada bırakmamışlardı. Kaptana ya da binbaşına bunun için teşekkür etmeliydim. Kılcım kırık da olsa marinede onu tamir edebilecek kişiler olmalıydı hem. Ama zarf neydi acaba. Bana hiç mektup gelmezdi çünkü benim bir evim yoktu. Ama şu an bana gelen zarf belki de binbaşı gibi bu geminin benim evimin olduğunu gösteriyordu. Uzanmaya çalıştım ancak "Ahhhhhah" diye oldukça yüksek bir sesle bağırdım. Ağrılarım beni engelliyordu. Gerçekten berbat durumdaydım. Kim düşünürdü ki benim bu durumda olacağımı. Bazen ama bazen hayatımı değiştirmem için fedakarlıklar gerekiyordu.

-- Edited by MurdocK on Thursday 16th of August 2012 01:47:17 PM

Bağırman kaptanı uyandırmak için yeterli oluyor. Kaptan uyandığında ise ''Öküz gibi böğürmeyi bırak. Burada uyumaya çalışıyor. Ayrıca sen bir yılansın tıslaman lazım.'' diyerek bir de espiri yapıyor ve ardından kahkahalara boğuluyor. Espirisi iğrenç olsa da samimi olduğuna dair hiçbir şüphe duymuyorsun. Oldukça içten ve sıcakkanlı. Ardından ise sehpadakilere uzanıyor ve ''Bu zarf senin için. Ayrıca kılıcını yenide dövdürdüm. Tabi bazı eklemeler yaptım. Omzundaki yaradan çok ayağında kesiği düşünmelisin. Zehirli bir kılıç tarafından kesilmiş. Doktor öyle söyledi. Ancak vücudun sürekli zehir ürettiği için şanslımıymışın neymişsin öyle bir şey işte. Ben o zehri yemiş olsaymışım oracıkta ölürmüşüm.'' diyor seni umursamaz gibi yaparak ancak umursadığı gözlerinden okunuyor. Kılıcına baktığında ise üstündeki yazı dikkatini çekiyor;

 

正義(Adalet)(Parantez içi yok. Anlamını da vermek istedim.)

Ardından ise kılıcı tekrar yerine koyarak zarfı eline alıyor ve içini açıyor kaptan. İçinden bir miktar para çıkarıyor. ''Tamı tamına 100 000 beli. Gittiğimiz yerde alışveriş yapmak istersin diye düşündüm. Fazla olmasa da birkaç parça eşya alabilirsin.'' diyor ve oturduğu yerden kalkıyor. ''Doktora uyandığını haber vereyim.'' diyor ve odadan çıkıyor.

Bir süre odana kimse gelmese de doktor, kaptan ve binbaşı aynı anda içeriye giriyor. Doktor yanına yaklaşıp gözlerini kontrol ettikten sonra birkaç rutin kontrolü yapıyor ve ''Sana yaralarını zorlamamanı söylemiştim. Oldukça fazla kan kaybetmiş durumdasın ve birkaç gün dinlenmen ve iyi beslenmen gerekecek. Birkaç gün daha denizde olacağımız için dinlenecek fırsatın var. Tabi bir saldırıya uğramazsak. '' diyor ve serumunu söküyor. Ardından ise bir tane er içeriye girerek sana birkaç meyve getiriyor. Hepside dilimlenmiş ve yemen için hazır. Üç dilim elma, iki dilim armut, tüm bir mandalina ve birkaç tane erik görebiliyorsun. Kaptan ve doktor odadan çıkıyorlar ancak binbaşı az önce kaptanın kalktığı sandalyeye oturuyor. Ardından ''Serumun söküldüğüne göre kendin yiyebilirsin. Eğer serumun sökülmemiş olsaydı ben yardımcı olurdum.'' diyor normal konuşmasından farklı olarak.

 

OUT: Bayram ziyaretleri için şehir dışına çıkacağım. Aktif olmaya çalışsam bunun için söz veremem. Konuna yeni başladık. Bitirip gitmeyi isterdim ancak mümkün görünmüyor. 

Out : Bildiğim iyi oldu ama editlemeyeyim şimdi ?
In :
Binbaşı sözlerime o sevdiğim gülümsemesiyle dinlemişti. Ardından o gülümsemesini bozmadan "Gemiye gereğinden fazla erzak depolamış durumdayız. İstediğin kadar yiyebilirsin. Aadamların tüm erzağını gemimize yüklemekle kalmadık ayrıca ihtiyarın parasını kurtardığımız için ondan da erzak aldık..."Hass...  ne oluyor lan yoksa doktor şom ağzını açtı da gemimize biri mi saldırdı. Lanet olsun kim saldırır lan gemiye. Belki de hiçbir şey olmamıştır. Ama binbaşı direk sözlerini yarıda kesip odadan hışımla çıktı. Ne oluyor ah lanet olsun kalkmamalıyım zaten deniz savaşı olursa hiç bir işe yaramazdım. Hatta diğerlerine ayak bağı olurdum. Burada yatıp iyileşmem gerekiyordu eğer bir sorun olursa da bibnbaşı gelip beni haberdar ederdi olmadı asker gönderirdi. Kafamı yatıp dinlenmeye baktım her ne kadar sarsıntı olsa da ancak içimde bir rahatlama olmuştu ilk görevimi başarılıyla yerime getirdiğim için. Biri bana gelip haberdar edene kadar kalkmayacaktım yatağımdan. 

OUT: Gerek yok. Bayramın kutlu olsun şimdiden. Gecikmeler için tekrar özür dilerim.

IN:

Odana ne gelen ne giden var. Dışarıdan ise hiçbir ses gelmemekte, ne olup bittiğini iyice merak etmeye başlıyorsun.

Binbaşı tekrar odana giriyor ve sana açıklama yapmadan önce sandalyeye oturuyor. ''Gözcünün dikkatsizliği yüzünden küçük bir sandala çarpmışız. Öenmli bir hasar yok gibi.'' diyor. Hiçbir sorunun olmaması seni mutlu ediyor ve ardından ''Yarın öğle vakitlerine doğru hedefimize ulaşmış oluruz. Yaklaşık iki gündür uyuyorsun sonuçta. Zaman kısa gelebilir.''.

Rp out: Size yük olmayacaksa sorun değil.

Rp ın: Binbaşı soruma cevap verdikten sonra çıkmıştı hemen odadan. Daha soracağım birkaç soru daha varken. Şimdi ise her zamanki gibi yapayalnızım. Ancak diğer zamanlardan farklı olarak bitkin bir halde. Ne yapsam bilmiyordum bildiğim tek şey ise uykumun olmadığı idi. En iyisi gemide biraz daha dolaşmak olacaktı hem belki binbaşını bulabilir yada kaptan veya doktorla küçük bir sohbet yapabilirdim. Yok artık ben gerçekten birileri ile sohbet mi yapmak istiyordum yoksa bu bana verdikleri ilacın etkisi miydi? Bana neler oluyor bu marine gerçekten beni değiştiriyor mu? Gerçekten buraya katılma amacımı yerine getiriyor mu? Bunu sağlayan marine mi yoksa benim istediklerimin mi değişmesi? Her gün oluşan bu sorular sağlıyordu benim yaşamımı. Onların cevabını bulmak için katlanıyordum bu sefil yaşama.

Ayağa kalkmaya çalışırken ayağımı 2 gündür kullanmamanın etkisiyle oluşan bir ağrı sardı. Ancak bu yürümeme engel olamazdı. İlk gitmek istediğim yer geçen sefer ki gibi güverte idi. Orada birileri ile karşılaşma olasılığım çok fazlaydı. 

Güverteye çıktığımda yakınlarımızda bir ada vardı. Uyandıktan sonra bir adaya çıkmak bu denizden kurtulmak iyi gelirdi bana. Ancak daha yaralarım iyileşmeden yeni bir görev olmamalıydı benim için. Binbaşı ise askerlere adaya doğru gitmelerini emretmişti. Kısa sürede adaya varmıştık bile. Sonunda o mavilikten uzaklaşıp bu adadaki pembe kiraz ağaçlarına kavuşmuştum. Beni öldürmek isteyen o sudan gözümü güzelliği ile kamaştıran gökkuşağı renginde sanki beni hipnotize eden müthiş ağaçlara gelmiştim. Tekrar tekrar ve yine tekrar bakıyordum güzelliğine. Ancak binbaşına sormam gereken bir şey vardı bu adayla ilgili. Yanına gidip "Efendim bu adada ne yapacağız?" diye sordum görevin olmamasını isteyen gözlerle. Bütün günümü kendime ayırıp artık şu marine topluluğundan ayrılmak, biraz kendi başıma kalıp olanları değerlendirmek istiyordum. 

Hayvan dükkanına girdiğimde her tarafta çeşitli hayvanlar vardı. Dükkana girerken ki kararsızlığım şimdi daha da artmıştı lanet olsun. Dükkan sahibi de yaşlı ve kısa biriydi beni görünce bana selam vererek hayvanların olduğu tarafı gösterdi. Arkasında ise bir perde vardı. Beni perdeden uzaklaştırarak ilerlemeye başladı. O perdenin arkasında bir şey olduğunu tahmin etmemek aptallık olurdu. Nedense böyle konularda dayanamıyordum. Ancak şimdilik onun ardından biraz ilerlemiştim. Çok fazla hayvan olmasına rağmen nedense içgüdülerim sürüngenlere doğru gidiyordu. Bir kaç beğendiğim vardı aralarında onlarında. Kendime yılan almak istediğime karar verdim. Dükkan sahibine dönerek "Elinizde hangi tür yılanlar var gösterebilir misiniz? Ve onların da özelliklerini söyler misiniz? " dedim. Şu an dikkatimi çekenler çok kuyruklu yılan ile beyaz buz gibi olan kobraydı. Eğer başka türleri yoksa bunlar arasında seçim yapacaktım. Belki perdenin arkasındaki benim aradığım yılandır. Biraz o tarafa doğru yürümeye başladım bir yandan da dükkan sahibini dinlerken.

-- Edited by MurdocK on Monday 27th of August 2012 10:17:39 PM

Görev gelene kadar tatil olması çok iyiydi. En azından şimdi buradan uzaklaştıktan sonra bir daha saat 7 de geleceğim için en azından bir gün tatil yapmış olacaktım yine. Bu insanlardan uzaklaşmak için güzel fırsattı. Kalmak için ise yine gemide kalır ardından kalktığım gibi yine şehre geri dönebilirdim. Şimdi şehir tamamen insanlarla dolu olabilirdi fakat oradaki insanlarla hiç bir muhabbete girmek zorunda olmadığım için bu beni rahatlatıyordu. Aynı zamanda eski günlerimi yaşayacakmış gibi hissediyordum. Şehirde tek başıma yine birkaç günlüğüne gelmiş ve ardından buraya bir daha uğramamak üzere yola çıkacakmışım gibi. Eskiyi yaşamak her ne kadar ben şu an öyle yaşamamak için savaşsam da belki şu an ihtiyacım olandır.

İzin gelmişti bu gemiden artık kurtulabilirdim. Hemen odama koşup doktorun bana verdiği ilaçları aldım yanıma. Kılıcım yanımdaydı her zamanki gibi. Üzerinde ADALET yazan pelerini bu sefer burada bırakacaktım. Ben şu an marine subayı Yoochun değil, insanların korkup tiksindiği, yaratık olan Yoochun'dum. İhtiyacım olanları aldıktan sonra şehre doğru yola koyuldum

Şehre girdiğimde direk bir pazarla karşılaşmıştım. Bir tarafımda zırh yapan demirci diğer tarafımda silah yapan demirci ve onların biraz ilerisinde de hayvan dükkanı vardı. Bari gelmişken biraz alışveriş yapmanın zararı olmazdı. Zırh yapan demircide pek işimin olmadığını düşündüm. Her ne kadar girdiğim tüm savaşlarda yara alsam da bunu çevikliğim ile azaltıyordum. Silahım ise daha yeni tamir edilmişti. Buna da gerek yoktu. Eh bari biraz zaman geçirmek için şu hayvan dükkanına girsem iyi olur. Sonuçta hayvanları daha çok seviyordum şu insanlardan. Hileci, çıkarcı, rekabetçi, iki yüzlü insanlardan ise şu güzelim sevimli hayvanlar bana daha çekici geliyordu. Hayvan dükkanına doğru yürümeye başladım. Kendi kendime de o bana verilen para ile kendime evcil hayvan alabilirim diye düşünüyordum. Fakat hangi hayvanı alacağımda kararsızdım dükkana girene kadar. Girdiğimde etrafı incelemeye başladım.

Dükkan sahibi bana yılanları gösterip özelliklerini söylüyordu. Bir kaçı da hoşuma gitmişti bunlardan alabilirim diye düşünüyordum. Adam ise anlatma işine o kadar kendini vermişti ki ben de fırsat bu fırsat diye yavaşça yaklaştığım perdenin arkasına baktım. Hayatımda gördüğüm en güzel hayvan karşımda duruyordu. Benden biraz daha büyük ve kanatları olan mükemmel bir yılandı. Yere yatmış sanki uykusu gelmiş gibiydi. Bunu istiyordum evet bunu istiyordum. Bu benim olacaktı ne isterse yapabilirdim. Ancak piç dükkan sahibi bağırarak "'Hey bayım o satılık değil" dedi. Bu kadar güzel bir varlık nasıl satılık olmazdı ki? "Bayım bunu almak istiyorum. Fiyatı ne kadar?" diye sordum dediğini duymamış gibi yaparak. Eğer ısrar ederse satılık olmadığına ne isterse yapabilirim diyebilirdim. Bu sırada ben de yavaşça yılan doğru yaklaşıp sevmek istedim. Vücudum bir panzehir olduğu için yılan ısırsa bile zehri bana etki etmeyecekti. Belki bu dükkan sahibini şaşırtır ve bana satmasını sağlayabilirdi bu olay.

Yılana yaklaştığında yılan biraz geri çekilerek kuyruğuyla eline vuruyor öyle inanılmaz bir acı hissediyorsun ki elini tamamen kesseler bu kadar acımaz yılan senden biraz daha büyük ama aşırı derecede ilgini çekiyor bu yılan ve adam arkadan korkarak izlerken yılan kafesinin kapısını kuyruğuyla kırıyor ve kanatlarını çıkararak oradan kaçıyor adamda sana sesleniyor ''Hey bu o yılanın sahibini seçme şekli eğer onu yakalrsan o senin emrin altına girer ama onu başkası yakalarsa onu hemen öldürür onu hemen yakalamalısın'' diyor ve dükkandan dışarı baktığında yıolanın uçtuğunu görüyorsun...

 

Spoiler

Yılan durmadan uçuyordu hatta senin koşmandan daha hızlıydı onu takip etmekte tam zorlanıyordun ki bir top sesiyle irkildin top havada uçan yılana doğru gidiyordu yılana bir şey olacak diye korkuyordun ki yılan yine kuyruğunu kullandı ve top mermisini ortadan ikiye böldü bu seni daha çok şaşırtama başlıyordu ki yılan topun geldiği yöne gitti ve topu ona ateşleyen adamı tek bir ısırkla ozundan midesine kadar ısrdı ve o lokmayı bir güzel yedi adam oracıkta ölüverdi ve yaşlı adamın söz ettiği şey buydu galiba....

Zehrimi salıp yılanın kafasını karıştırmıştım. Bu da onun yere düşmesini ve benim onu rahatça yakalamamı sağlamıştı. İlk defa yeni zehrimi denemiştim ve bu başarılı olmuştu. Tabi diğer insanlara da gelmişti gaz olarak ama siktir et birazdan geçer. Yani sonuçta ben istediğimi elde etmiştim. Baksana yılan beni sahibi olarak kabul etmişti bile. Elim nereye gidiyorsa o da tarafa doğru hareket ediyordu. Artık o da bana güvenmeye başlamıştı. Onu yakaladığım için mutlu olmalıydı. Normal haline dönüp boynuma dolandıktan sonra bir elimle onu severek "Beraber iyi ikili olacağız Nagini. Evet bundan sonra senin ismini Nagini olacak. Beni seçmekle en iyisini yaptın. Ama ilk önce senin gerçekten sahibin olmalıyım" dedim. Daha sonra dükkana geri dönerek Nagini'nin parasını ve özelliklerini öğrenecektim. Yani bu yaptığı dönüşüm ve bir ısırıkla adamı öldürmesi yada zehri falan bu özelliklerini bilmeliydim. Yolda giderken herkes yine bana eskisi gibi bakmaya başlamıştı. Alışık olduğum için onları görmezden gelerek dükkana doğru yürümeye başladım. Zaten yılan halimi görüp de böyle bakmayan zaten bir binbaşı vardı.